- CUCULUM
- CUCULUMoppid. Marsorum in Latio, Scutula, teste Leandrô.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.
CUCULUS — I. CUCULUS Graece κόκκυξ, Plinio ex accipitre videtur esse, tempore anni figuram mutans, quoniam tunc non apparent reliqui, nisi perquam paucis diebus: ipseque modicô tempore aestatis visus non cernitur postea, l. 10. c. 9. Sed non solum… … Hofmann J. Lexicon universale
CUGUS — in Usaticis Regni Maioric. A. C. 1248. Si quis dixerit alicui Cugus vel Renegar, et statim ibi aliquod damnum acceperit, non teneatur respondere alicui domino vel eius locum tenenti: Gallis Cocu, vel Coucon, Cornard; Occitanis Couyoul olim Couz,… … Hofmann J. Lexicon universale
ARGIVA — Iuno ab Argis ita cognominata, quô locô sacra eius celebrabantur. Virg. Aen. l. 3. v. 547. Iunoni Argivae sacros adolemus honores. Signum eius hôc modô describit Pausan. l. 2. Deae signum (inquit) in solio sedet, eximiâ magnitudine, aurô et ebore … Hofmann J. Lexicon universale
SACCUS — Hebraei sermonis dictio, Latinis quoque cum Graecis communis, varia significat. Pro marsupio, loculis, crumena, repositorio et reconditorio nummorum passim occurrit, qpud Iurisconsultos. Sic Horat. Serm. l. 2. Sat. 3. v. 148. Mensam poni iubet… … Hofmann J. Lexicon universale